8ο Φεστιβάλ Αραχθείου Θεάτρου 2014

8<sup>ο</sup> Φεστιβάλ Αραχθείου Θεάτρου 2014

 

Από 8-13 Αυγούστου 2014 πραγματοποιήθηκε και φέτος το Φεστιβάλ του Αραχθείου Θεάτρου στο Παλαιοχώρι Σκούπας Άρτας.

Στο φετινό Φεστιβάλ θέλοντας να ικανοποιήσουμε την αγάπη και το αγκάλιασμα του θεάτρου από τους μικρούς μας φίλους, δόθηκαν δύο παιδικές θεατρικές παραστάσεις.

Στις 8 Αυγούστου η προγραμματισθείσα παράσταση “Μαγικός Αυλός” για λόγους τεχνικούς και ανωτέρας βίας δενπραγματοποιήθηκε. Στην θέση της έλαβε χώρα βραδιά όπερας με άριες και ντουέτα από όπερες, οπερέτες και μιούζικαλ από την Ηπειρώτικη Όπερα Τσακάλωφ Ιωαννίνων.

Δύο εξαίρετες λυρικές τραγουδίστριες, η υψίφωνος Σύλβια Τσιμπανάκου και η μεσόφωνος Τζένη Χατζηδήμου, θα πραγματοποιήσουν στις 8 Αυγούστου την έναρξη του Φεστιβάλ στο Αράχθειο Θέατρο Τζουμέρκων, με μια μοναδική “Βραδιά Όπερας”. Οι καταξιωμένες λυρικές τραγουδίστριες θα ερμηνεύσουν άριες και ντουέτα από τις πιο γνωστές όπερες, οπερέτες και μιούζικαλ του λυρικού ρεπερτορίου, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Δωματίου της Ηπειρωτικής Όπερας. Αξέχαστες μελωδίες των Verdi, Bizet, Offenbach, Σακελλαρίδη, Bernstein και άλλων, θα αντηχήσουν για πρώτη φορά ψηλά στα Τζουμέρκα, ενώ το Αυγουστιάτικο αεράκι θα τις μεταφέρει από τον Άραχθο ποταμό σ’όλο τον κάμπο της Άρτας και τον Αμβρακικό.

Στις 9 Αυγούστου δόθηκε η παράσταση “Μπαμπάδες με ρούμι” των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα.

Είναι μια σύγχρονη ελληνική κωμωδία ηθών, όπου οι ήρωές της έχουν χάσει το φιλότιμο και τη συνείδησή τους. Το έργο αναφέρεται στη δεκαετία του 80 όπου γεννήθηκε μια νέα εποχή αμοραλισμού και ελαφρότητας. Τα πάντα μπορούν να γίνουν χωρίς επιπτώσεις αλλά και χωρίς τύψεις. Γιατί οι τύψεις είναι αποτέλεσμα της συνείδησης. Και αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική διαφορά της σημερινής κοινωνίας με τη χθεσινή. Η έλλειψη συνείδησης. Πράμα που κάνει τα μικρά καθημερινά μας εγκλήματα να μοιάζουν ασήμαντα, αναίτια και γελοία. Δεν έχουν καν τη γοητεία της ανηθικότητας. Το μαύρο μεγαλείο του κακού όταν γίνεται με επίγνωση. Κάπως έτσι περιγράφουν την υπόθεση και τη δομή των …. «Μπαμπάδων με ρούμι» οι δυο δημιουργοί τους.

Πρόκειται για καυστική σάτιρα της σύγχρονης και σημερινής νεοελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο, με απίθανες καταστάσεις και συνεχείς ανατροπές, που θα κάνουν τον θεατή να ξεκαρδίζεται στα γέλια, λέει η Ζωή Μπαρτζώκα.

Η σκηνοθεσία είναι της Ζωής Μπαρτζώκα, τα σκηνικά επιμελήθηκε ο Θανάσης Αγγέλης, τον φωτισμό και τον ήχο ο Αντώνης Αξιώτης. Παίζουν: Χρήστος Γιολδάσης, Κώστας Γρούμπας, Νίκος Κασσελούρης, Φωτεινή Λισγάρα, Ζωή Μπαρτζώκα, Βανέσσα Πανταζή και η Νατάσα Σούλη.

 

Στις 10 Αυγούστου Σάββατο δόθηκε η παράσταση “Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

Είναι μια κωμωδία σε διασκευή και μετάφραση Νίκης Τριανταφυλλίδη που είναι προσαρμοσμένη για να ανέβει με σύγχρονο τρόπο σε μορφή Bar-Theater σε σκηνοθεσία Ζωής Μασούρα-Τριανταφυλλίδη.

Ο Φάλσταφ, ένας ευγενής σπάταλος στα γλέντια, που δεν έχει να πληρώσει ούτε τους υπηρέτες του, σκαρφίζεται διάφορες απάτες και κλεψιές με όπλο τη γοητεία που νομίζει πως ασκεί πάνω στις γυναίκες. Οι Κυράδες του Ουίνδσορ όμως που εκτός από χαρούμενες είναι και τίμιες τον βάζουν στη θέση του με σκληρό και χαριτωμένο τρόπο.

Αυτή η υπεροψία του ατόμου “σε μένα όλα επιτρέπονται” – η τάση να χρησιμοποιεί τους άλλους σύμφωνα με το δικό του συμφέρον, κάνει τον Σερ Τζων Φάλσταφ “σύγχρονο ήρωα” και μάλιστα χωρίς να του χρειάζεται η γραφική κοιλιά. Αυτός που νιώθει εξυπνότερος απ τους άλλους, που θεωρεί ακαταμάχητο τον εαυτό του είναι πάντα ευχάριστο να βλέπουμε να τον βάζουν στη θέση του εκείνοι που νομίζει πως τους παίζει στα δάχτυλα. Οι θεατές σαν τις Εύθυμες Κυράδες παρακολουθούν αυτόν τον υψηλότερα ιστάμενο αλλά όμως χρεοκοπημένο να γίνεται ρεζίλι.

Συντελεστές παράστασης:

Βοηθός σκηνοθέτη-Μακέτα:Γιάννης Πατρίκιος

Μουσική επιμέλεια:Ζωή Μασούρα

Τεχνικός ήχου&φώτων-φωτογραφία:Νικος Χρηστιδης

Παίζουν κατα σειρά εμφάνισης: Φάλσταφ:Γιάννης Πατρίκιος, Σβέλτη:Χρυσούλα Μπαλατσούρα, κα Παίητζ-Ζωή Μασούρα-Τριανταφφυλίδη , κα Φόρντ:Μαρια Δρακοπουλου, κος Φόρντ- Νασος Παπασταθης.

 

Στις 11 Αυγούστου δόθηκε η παιδική παράσταση ο παπουτσωμένος γάτος.

Είναι ένα παραμύθι σε ελεύθερη διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Λιούμπη, Μουσική: Σάκη Τσιλίκη, Σκηνικά-Κοστούμια: Χάρη Σεπετζή ,Χορογραφίες: Σίμου Πάτροκλου και η Καλλιτεχνική διεύθυνση είναι του Βασίλη Πλατάκη.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ανδριάννα Ρωμανού-Γιάννης Λιούμπης- Γιάννης Κωσταράς -Πολυτίμη Καλομοίρη και η Ζωή Μασούρα-Τριανταφυλλίδη.

Η Υπόθεση του έργου: Ενας Μυλωνάς είχε δύο γιούς… Όταν πέθανε ο Μυλωνάς άφησε για κληρονομιά, στον μεγαλύτερο γιό τον Μύλο του στον δε μικρότερο τον γάτο.

Ο γάτος καταφέρνει να πείσει το αφεντικό του να του αγοράσει ένα ζευγάρι μπότες ,ένα καπέλο με φτερό κι έναν μανδύα. Μόλις του τα αγοράσει , ο γάτος εξασφαλίζει στο αφεντικό του μεγάλη ιδιοκτησία σε γη κι ένα παλάτι και στο τέλος βέβαια την βασιλοπούλα.

Όλοι μας έχουμε την ανάγκη από ένα …. Γάτο!, ή καλύτερα όλοι μας οφείλουμε να έχουμε στόχους και να προχωράμε προς αυτούς. Να ονειρευόμαστε για το καλύτερο . να πιστεύουμε στη δύναμή μας και να ακολουθούμε την καρδιά μας. Ο Γάτος, ο εξανθρωπισμένος γάτος είναι το κομμάτι εκείνο του εαυτού μας που μας υπενθυμίζει πως με πίστη και δουλειά τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά.

Στις 12 Αυγούστου δόθηκε η θεατρική παιδική παράσταση :” Γεια Χαρά” του Γ. Μαρίνου από το θέατρο Λαμπιόνι της Θεσσαλονίκης.

Είναι η νέα παιδική παράσταση του θεάτρου Λαμπιόνι που ανεβαίνει γι’ αυτήν την περίοδο. Πρόκειται για ένα χαρούμενο κείμενο που η μικρή χαρά με την βοήθεια μιας νεράΙδας και της μαγικής φράσης “γεια χαρά” καταφέρνει να καταλάβουν και να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι του τόπου της τις αδικίες σε βάρος άλλων ανθρώπων και σε βάρος του εαυτού τους φυσικά από τον κακό, λαίμαργο και εγωϊστή Βασιλιά τους. Ενώνονται και διώχνουν τον άδικο πλεονέκτη βασιλιά τους και ζούνε αυτοί καλά κι εμείς…. θα δείξει…

Την παράσταση σκηνοθετεί η Αννίτα Γκαϊτατζή, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Φωτεινής Βηχούδη, η μουσική του Παναγιώτη Παπαχατζή, χορογραφίες Τατιάνας Παπαδάτου.

 

Στις 13 Αυγούστου δόθηκε η Θεατρική Παράσταση “Αντιγόνη του Σοφοκλή” από τον Οργανισμό Ελληνικού Θεάτρου ΑΙΧΜΗ.

Οι ρίζες μας και οι παραδόσεις μας ως Ελληνικός Πολιτισμός, είναι πολύ βαθιές, σε βάθος πολλών αιώνων και οι εντολές των Κλασσικών μας δυνατές για όσους μπορούν να αντιληφθούν τα νοήματά τους, πάντα μέσα από τα Μνημεία-γραπτά έργα τους.

Όλοι οι κλασσικοί ποιητές μας, για τους οποίους είμαστε ευγνώμονες και υπερήφανοι που (η κατάθεση Πνεύματος, Ήθους, Αξιοπρέπειας, η Στάση Ζωής απέναντι στο Άδικο), είναι όχι μόνον αποδεκτοί από όλο το Πλανήτη μας αλλά και Τιμημένοι. Όλοι αυτοί έφτιαξαν Πολιτισμό, άλλος με την Τραγωδία άλλος με την Κωμωδία και τη Σάτιρα, και τιμώνται παγκοσμίως μέχρι και σήμερα. Στην αρχαιότητα το Θέατρο αποτελούσε την κορύφωση της Ζωής της Πόλης.

Έτσι λοιπόν, το Θέατρο διδάσκει «την καλύτερη Σκέψη» και ως εκ τούτου «την καλύτερη Ζωή» του ανθρώπου.

Στο έργο «Αντιγόνη» ο Σοφοκλής υπογραμμίζει την Αδικία και τη Θυσία των ηρώων του και την ηθική Στάση έναντι της Σκληρής πραγματικότητας, που χαρακτηρίζει ακόμη την εποχή μας.

Η Αντιγόνη δείχνει το δρόμο για την αξιοπρέπεια του «ΌΧΙ» και του αινιγματικού χαμόγελου της αμφισβήτησης και με την κριτική που ενοχλεί τον κάθε είδους Τύραννο, ακόμη και τον καθημερινό διπλανό μας. Η Αντιγόνη θα μπορούσε να είναι «το πικρό πουλί που την άδεια από σκέψη, ιδέες και γνώση, αντικρίζει φωλιά του-πατρίδα».Την είπαν Αγία, Αρετή, Τόλμη…Ελευθερία και ο καθένας μας της δίνει τις διαστάσεις που του λείπουν και που ονειρεύεται. « Ο δρόμος για τη Θήβα μακρύς, ατέλειωτος και πέρα από εμάς λέει ο σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαίδης.

Όταν ο Κρέων αναλαμβάνει την εξουσία της Θήβας εκδίδει διαταγή να ταφεί με τιμές ο γιός του Οιδίποδα Ετεοκλής και να μείνει άταφος ως προδότης ο αδελφός του Πολυνείκης, ορίζει δε την ποινή του θανάτου για όποιον παραβεί τη διαταγή του.

Η αδερφή των σκοτωμένων Αντιγόνη, αρνείται να υπακούσει τη διαταγή του Κρέοντα και καλεί την αδελφή της Ισμήνη να θάψουν μαζί το νεκρό. Εκείνη αρνείται και προσπαθεί να αποτρέψει την Αντιγόνη, η οποία αμετάπειστη φεύγει για να εκτελέσει το χρέος της προς τον νεκρό. Ένας από τους φρουρούς του νεκρού, φέρνει την Αντιγόνη που την συνέλαβε να προσπαθεί για δεύτερη φορά να θάψει το νεκρό.

Ο Κρέων διατάσσει να την θάψουν ζωντανή σε μια σπηλιά. Ούτε ο γιός του και μνηστήρας της Αντιγόνης, Αίμων κατάφερε να τον κάνει να αλλάξει γνώμη.

Η Αντιγόνη θυσιάζεται και γίνεται φωτεινό παράδειγμα Aξιοπρέπειας και Αρετής.

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Φωτεινή Φιλοσόφου ΚΡΕΩΝ: Γιάννης Νικολαϊδης ΦΥΛΑΚΑΣ:Τάσος Πολιτόπουλος ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ: Γιώργος Γεωργίου ΙΣΜΗΝΗ: Μαριέτα Αντιβάση ΑΙΜΩΝ: Βασίλης Ασημακόπουλος ΕΥΡΙΔΙΚΗ:Κοραλία Ροδίτη ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ: Ιωακείμ Κάσδαγλης ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ: Χρήστος Κανέλλης

ΧΟΡΟΣ: Γ.Γεωργίου,Τ.Πολιτόπουλος, Β.Ασημακόπουλος, Μ.Αντιβάση, Ιωακείμ Κάσδαγλης και Χ.Κανέλλης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Μετάφραση: Κώστας Πολιτόπουλος

Σκηνοθεσία: Γιάννης Νικολαΐδης Μουσική: Σταμάτης Παπαδάκης Σκηνικά: Μιχάλης Αγγελάκης Κοστούμια: Όλγα Σχοινά Φωτισμοί: Στέφανος Κομιανός Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Κωνσταντούλας

 

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για μια ακόμη φορά τα παιδιά της Σκούπας γιατί και φέτος με πολλή αγάπη και μεράκι τήρησαν το έθιμο «των Παθών» τη Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό μας και τα χρήματα που συγκέντρωσαν (940 ευρώ) τα διέθεσαν για κάλυψη μέρους των εξόδων των θεατρικών παραστάσεων. Επίσης θερμές ευχαριστίες στην Πρόεδρο της Ηπειρώτικης Όπερας Τσακάλωφ Ιωαννίνων κα Ασπασία Ζέρβα η οποία υπερβάλλοντας εαυτόν αποδέχθηκε την πρόσκληση να διαθέσει την πλήρη όπερα και να δοθεί η παράσταση ο Μαγικός Αυλός στο Αράχθειο Θέατρο και είναι αφιερωμένη στη προβολή και σωτηρία του ποταμού Αράχθου.

 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος οι παραστάσεις διασφαλίστηκαν με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.